Hi 19, 6-10; 25-27

"Wiedzcie, że Bóg mnie pognębił,
swe sieci rozstawił wokoło.
Gdy krzyknę: "Gwałt" - nie ma echa,
"Ratunku!" - ja nie mam prawa.
Drogę mi zamknął - nie przejdę;
na ścieżkach ciemności roztoczył.
Pozbawił mnie całkiem godności,
koronę zerwał mi z głowy,
wszystko poburzył. Odchodzę.
Nadzieję mi podciął jak drzewo."

"Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje,
na ziemi wystąpi jako ostatni.'
Potem me szczątki skórą odzieje,
i ciałem swym Boga zobaczę.
To właśnie ja Go zobaczę,
moje oczy ujrzą, nie kto inny;
moje nerki już mdleją z tęsknoty. "

"Oświeć mnie, Jezu, blaskiem wewnętrznego światła,
rozprosz ciemności w domu mojego serca.
Spraw, abym przestał już ciągle się błąkać,
i wyrwij ze mnie tę siłę, która jest przyczyną pokus."

Tomasz a Kempis