"Wiara pozwala zrozumieć architekturę relacji ludzkich, ponieważ
dostrzega ich głęboki fundament i ostateczne przeznaczenie w Bogu, i w
Jego miłości, dzięki temu oświeca sztukę budowania, służąc dobru
wspólnemu."
"Przyrzeczenie miłości na zawsze staje się możliwe,
gdy odkrywamy większy od naszych projektów plan, który nas wspiera i
pozwala nam ofiarować ukochanej osobie całą przyszłość"
"Mówienie
o wierze często wiąże się z mówieniem o bolesnych próbach, ale św.
Paweł właśnie to postrzega jako najbardziej przekonujące głoszenie
Ewangelii, ponieważ to w słabości i cierpieniu objawia się i zostaje
odkryta moc Boża, przewyższająca nasze słabości i nasze cierpienia."
"Wiara
oświeca nas w godzinie próby i właśnie w cierpieniu i słabości staje
się jasne, że «nie głosimy (...) siebie samych, lecz Chrystusa Jezusa
jako Pana»"
"Chrześcijanin wie, że nie da się wyeliminować
cierpienia, ale może ono nabrać sensu, może stać się aktem miłości,
powierzeniem się w ręce Boga, który nas nie opuszcza, i tym samym być
etapem wzrostu wiary i miłości. "
"Światło wiary nie powoduje, że
zapominamy o cierpieniach świata. Dla iluż ludzi wiary cierpiący stali
się pośrednikami światła! Dla św. Franciszka z Asyżu trędowaty, a dla
bł. Matki Teresy z Kalkuty jej ubodzy. Zrozumieli tajemnicę, która jest w
nich. Zbliżając się do nich, z pewnością nie uwolnili ich od wszystkich
cierpień, ani nie mogli wytłumaczyć każdego zła. Wiara nie jest
światłem rozpraszającym wszystkie nasze ciemności, ale lampą, która w
nocy prowadzi nasze kroki, a to wystarcza, by iść. Cierpiącemu
człowiekowi Bóg nie daje wyjaśniającej wszystko argumentacji, ale swoją
odpowiedź ofiaruje w formie obecności, która towarzyszy historii dobra,
łączącej się z każdą historią cierpienia, by rozjaśnił ją promień
światła."
"Chrystus jest Tym, który zniósł ból."
"Dynamika wiary, nadziei i miłości (por. 1 Tes 1, 3; 1 Kor 13, 13)
sprawia zatem, że bliskie są nam troski wszystkich ludzi, na naszej
drodze prowadzącej do tego miasta, «którego architektem i budowniczym
jest sam Bóg» (Hbr 11, 10), ponieważ «nadzieja zawieść nie może» (Rz 5,
5)."
"nadzieja kieruje nas ku pewnej przyszłości... daje nam nowy zapał i nową siłę do codziennego życia."
"...mówi
nam o pamięci Maryi, o tym, że zachowywała w swoim sercu wszystko, co
słyszała i widziała, aby Słowo przynosiło owoc w Jej życiu."
"W
Maryi, Córce Syjonu, wypełnia się długa historia wiary Starego
Testamentu, opowiadająca o licznych wiernych kobietach, poczynając od
Sary, kobietach, w których, obok patriarchów, spełniała się Boża
obietnica i rozkwitało nowe życie. "
"Maryja, przyjmując orędzie
anioła, poczęła «wiarę i radość». Wiara Matki Jezusa była bowiem
owocna, a kiedy nasze życie duchowe przynosi owoce, napełnia nas radość,
będąca najbardziej wyraźnym znakiem wielkości wiary."
"Będąc Synem, Jezus może przynieść światu nowy początek i nowe światło."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz