Miłość jest wychodzeniem od siebie, aby pójść na spotkanie z drugim człowiekiem.

Gdy miłość cię woła, idź za jej głosem, choćby cię wiodła po ostrych kamieniach.
Uwierz miłości, gdy mówi do ciebie, choćby jej wołanie rozwiało sny twoje, choćby jej wicher polamał twoje gałęzie.
Bo miłość wywyższa , nawet gdy krzyżuje, bo miłość umacnia i otwiera oczy.
Ogień milości jest święty, a kiedy spala,czyni cię chlebem dla Boga.
Miłość przemienia, odsłania tajemnicę serca, daje ci udział w sercu Życia.
Miłość daje siebie i tylko siebie, w niej wszystko się zawiera.
Miłość nic nie pochłania i nie da się pochłonąć, bo miłość samą miłością się napełnia.
Miłości nie zdołasz za nos wodzić, pozwól - niech ona - ciebie wiedzie.
Marzeniem miłości - płonąć nawet do unicestwienia siebie, Czy kochasz szczerze?
Oto wołanie miłości: wstawaj o świcie i leć na skrzydłach serca, by powitać dziękczynieniem dzień miłości, by nie zasnąć przed nocą bez modlitwy za umiłowanych, bez hymnu uwielbienia.

Khalil Gibran