" Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować
Prawo. Ręce wyciągałem w górę, a
błędy przeciwko niej opłakiwałem.
Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki
czystości. Z nią od
początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony."
(Flp 3,8-14)
"
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania
Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego
i
uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim, nie
mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz
Bożą
sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość
pochodzącą od Boga, opartą na wierze, przez poznanie Jego: z
arówno mocy
zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach, w nadziei, że
upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z
martwych. Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonałym,
lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez
Chrystusa Jezusa. Bracia,
ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem,
ale to jedno czynię:
zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku
temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej
Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie."
(Ps 16,1-2.5.7-8.11)
Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem.
Zachowaj mnie, Boże,
bo chronię się do Ciebie,
mówię do Pana:
„Tyś jest Panem moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Błogosławię Pana,
który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mnie nie zachwieje.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.
Ja was wybrałem ze świata, abyście szli i owoc przynosili i aby trwał wasz owoc.
(J 15,9-17)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja
was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać
moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem
przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby
radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje
przykazanie, abyście się
wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
Nikt
nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za
przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to,
co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co
czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam
wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja
was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i
by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go
poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie
miłowali.
Ci, którzy innym przewodzą, którzy mają władzę, najbardziej potrzebują
cnót będących ozdobą prawdziwego chrześcijanina: pokory, mądrości,
czystości, miłości, ducha modlitwy i służby. Jednak pokusy świata, na
które są narażeni, łatwo niweczą szlachetne aspiracje.
Źródło:http://mateusz.pl/czytania/2013/20130304.htm